سلام به زیبایان عالم به نصف جمعیت دنیا،
به ما که شاید هر روز از آینه میپرسیم "کی از من خوشگل تره تو این دنیا؟"،
ولی منظورمان شخصیت بد داستان بودن نیست، مسابقه نیست، عادت کرده ایم. سلام به ما
که قربان صدقهٔ خودمان میرویم که اعتماد به نفس ضعیفمان را قوی کنیم.
سلام به ما که وقتی زیبارویی از جنس خودمان
میبینیم در دلمان میگوییم جل الخالق! و حسودی نمیکنیم قبطه نمیخوریم، و به جای اینکه
بگوییم "خدا چقدر در حق من ظلم کرده" به این نگاه میکنیم که چه زیبا و خرامان
راه میرود، چه لبخندی از چشمانش جاریست، چه رنگها را زیبا با هم در لباسش آشتی داده!
چرا که اینها لطفیست که او به خودش کرده نه ظلمی که خدا به من کرده!
سلام به ما که وقتی پرنده بال شکستهای
را میبینیم با او حرف میزنیم و برایش آب و نان میبریم، سلام به ما که با گلهای
خانه حرف میزنیم، و میدانیم محبت فقط به آب و نان خلاصه نمیشود، به من و جنس من
که میدانیم زبان پرنده و گل را، که میشناسیم سوختن شمع را.
سلام به من و جنس من که همیشه در تکاپوی
شناخت آن مریخیها هستیم. آنها هم همنوع ما هستند اما دنیا به دست آنها به اینجا رسیده
که میبینیم. آنها هم بهترینشان را انجام دادهاند.
جنگ و ستیز غوغا میکند، انسانهای بیگناه
کشته میشوند، و من و جنس من از حسّ همدردی و خود را به جای مادرن داغدار و زنهای بیوه
و دختران یتیم گذاشتن، خسته شده ایم!
آینهٔ داستان سفید برفی و زیبای خفته پاسخ
نمیدهد به درد دنیا. راستی کدام آینه راست میگوید؟ آنها که هم جنسهای مرا مکرراً
به زیر چاقوی جراح پلاستیک میبرند؟ یا آینه ای که وجدان ما در آن به ما لبخند اشنا
و عاشقانه میزند؟
سلام و درود به تو هم جنس من که آینههای
خانه ات وقتی بیدار میشوی به تو لبخند میزنند و برق چشمانت را میدزدند و به تو میگویند
"قربون اون برق چشات"!
آتش برق چشمانت که فراهم شد میدانی که وقتش
رسیده آتشی در دلها اندازی که ۲ خاصیت دارد: دنیا را نورانی کند و دوم پردهها بسوزاند! نورانی کند که
راه عدالت و عشق و همبستگی را بهتر بتوان دید و بسوزاند پردههای نفرت و کینه و حسادت
و تعصب را!
درود به تو همجس من و همنوع من! چشمانت پر برق باد و آتش درونت پا برجا.
در ضمن همجنس من !نگران نان جراح پلاستیک
هم نباش، بگذار دست و صورت سوخته آن اطفال بیگناه جنگ زده را عمل کنند و پولش را دولت
هایی بدهند که روزانه پولها که صرف ابزار کشتار نمیکننند!
برق چشمان من و تو یادت نرود!